کد مطلب:28055 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:127
1037. المستدرك علی الصحیحین - به نقل از عمر -:ای ابو الحسن! من از زندگی با كسانی كه تو در میانشان نباشی، به خدا پناه می برم.[2]. 1038. فضائل الصحابة - به نقل از سعید بن مُسَیَّب -:عمر از مشكلی كه ابو الحسن برای [ حلّ] آن نبود، به خدا پناه می بُرد.[3]. 1039. الكافی - به نقل از عمر -:اگر علی نبود، عمر هلاك می شد.[4]. نكته امام علی علیه السلام هنگامی نظریّات مشورتی خود را در عرصه های علمی و یا مشكلات سیاسی ارائه می كرد كه به رسیدن بهره آن به امّت مسلمان، اطمینان داشت؛ امّا هر گاه این بهره به اجتماع نمی رسید و تنها نصیب شخص خلیفه می شد، آن را ابراز نمی كرد. ابن عبّاس می گوید: در یكی از سفرهای عمر به شام، همراهش بودم. روزی با شترش تنها راه می پیمود كه به دنبالش رفتم. پس به من گفت: ای ابن عبّاس! از پسر عمویت گله دارم! از او خواستم كه با من بیاید؛ ولی نیامد.[5]. ر. ك:ج8، ص341 (عمر بن خطّاب ).
1036. تاریخ الإسلام - به نقل از عمر -:من، از مشكلی كه ابو الحسن [ علی ]برای [ حلّ] آن نباشد، به خدا پناه می برم.[1].